W programie koncertów znalazły się utwory: Hectora Berlioza "Karnawał rzymski" op. 9; Grażyny Bacewicz - III Koncert skrzypcowy; oraz VII Symfonia d-moll op. 70 Antoniego Dworzaka.
Orkiestrę Filharmonii Narodowej poprowadzi Jacek Kaspszyk, który - jak poinformowała PAP Filharmonia Narodowa - zastąpi Thierry'ego Fischera; zmiana nastąpiła z przyczyn niezależnych od Filharmonii.
Karnawał rzymski op. 9 to uwertura koncertowa Hectora Berlioza skomponowana w 1844 r. Kiedy Berlioz w 1838 r. wystawił swą operę "Benvenuto Cellini" nie cieszyła się powodzeniem i po kilku przedstawieniach została zdjęta z afisza. 10 lat później kompozytor wrócił do tematu - zapustów w Rzymie w 1532 r. - pisząc uwerturę "Karnawał rzymski". Tworząc dzieło pełne temperamentu znakomicie oddał charakter karnawałowej zabawy. Utwór ten zaliczany jest do najlepszych dzieł Berlioza.
III Koncert skrzypcowy Grażyny Bacewicz powstał w 1948 r. Jego prawykonanie nastąpiło rok później - zagrała sama Grażyna Bacewicz – znakomita skrzypaczka, której towarzyszyła Filharmonia Bałtycka pod dyrekcją Stefana Śledzińskiego. Według krytyków muzycznych "Dzieło przenika żywioł folkloru podhalańskiego – czytelne echo fascynacji muzyką Szymanowskiego".
Kompozycja VII Dworzaka powstała w 1885 r. Jak wspominał sam kompozytor, przy pisaniu inspirował się III Symfonią uwielbianego Brahmsa, ogromnym smutkiem po śmierci matki - której poświęcił czułe Adagio; a także przyjęciem w poczet członków honorowych prestiżowego London Philharmonic Society (co wiązało się z zamówieniem i gwarancją doskonałego wykonania nowego dzieła przez jedną z najlepszych w Europie orkiestr).
Autor wspominał też o swym emocjonalnym zaangażowaniu w budzące się aspiracje narodowo-wyzwoleńcze narodu czeskiego. Pragnąc wspierać je swymi dziełami, chętnie sięgał po tradycyjne motywy rodzimej muzyki. Wszystko to zaowocowało utworem o dość ciemnym kolorycie, pełnym powagi i nostalgii, ale także patosu w pięknych codach I części i finału.
Krzysztof Jakowicz skrzypek, kameralista i pedagog, urodził się 30 września 1939 r. w Palmirach.
Studiował w latach 1958-63 grę na skrzypcach u Tadeusza Wrońskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem). W latach 1965-66 kontynuował studia na Indiana University w Bloomington w Stanach Zjednoczonych pod kierunkiem Josefa Gingolda i Janosa Starkera.
Występował w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii, Japonii i Izraelu, jako solista i z orkiestrami m.in. English Chamber Orchestra, Filharmonia Izraelska, BBC Scottish Symphony Orchestra, Orkiestra Filharmoniczna z Oslo, Wiener Symphoniker, ORTF z Wiednia, Berliner Sinfonie Orchester, Westdeutsche Rundfunk z Kolonii, Accademia di Santa Cecilia w Rzymie, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Filharmonii Narodowej pod batutą takich dyrygentów, jak m.in. Jiří Bělohlávek, Riccardo Chailly, Leopold Hager, Pinchas Steinberg, Michael Tabachnik, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Penderecki, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Marek Pijarowski.
Wielokrotnie zapraszany był do udziału w renomowanych festiwalach, takich jak: "Warszawska Jesień", Festiwal Dwóch Światów w Spoleto, Berliner Festspiele, Festival de Paris, Festival Vlaanderen, Wiener Festwochen oraz w festiwalach w Edynburgu, Londynie i Bregenz. W 1995 z okazji 50-lecia ONZ wystąpił na uroczystym koncercie w Paryżu, podczas którego wraz z Orchestre National de France pod dyrekcją Jerzego Semkowa wykonał I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego.
Krzysztof Jakowicz zajmuje się także kameralistyką. Grał z takimi artystami, jak Krzysztof Jabłoński, Stefan Kamasa, Tsuyoshi Tsutsumi, Tomasz Strahl, Waldemar Malicki, Krystyna Borucińska, Konstanty Andrzej Kulka, Vadim Brodski, Jakub Jakowicz.
Jest pierwszym w Polsce skrzypkiem, który nagrał dla Polskiego Radia wszystkie sonaty i partity Johanna Sebastiana Bacha.
Krzysztof Jakowicz od 1966 r. prowadzi klasę skrzypiec w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Jest również gościnnym profesorem na SOAI University w Osace w Japonii.
Jest laureatem Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I i II stopnia, Nagrody Ministra Spraw Zagranicznych za upowszechnianie kultury polskiej za granicą oraz Nagrody Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania polskiej muzyki współczesnej. Odznaczony został również Złotym Krzyżem Zasługi.
Artysta gra na skrzypcach włoskiego lutnika Paolo Albaniego z 1698 r.
