Tomasz Stańko rusza w trasę promującą jego dwunasty album „December Avenue”, który ukazał się nakładem ECM Records. Płyta jest pełna melancholijnych i lirycznych ballad, choć artysta nawiązuje także do zachodniej muzyki klasycznej oraz korzeni jazzu. Polskiemu trębaczowi towarzyszy: David Virelles na fortepianie, Gerald Cleaver na perkusji oraz Reuben Rogers na kontrabasie.
Tomasz Stańko należy do grona najbardziej znanych i cenionych muzyków jazzowych na świecie. Charakterystyczne brzmienia trąbki i niepodważalny styl stanowią o jego pozycji na muzycznej scenie. Słynie z lirycznych improwizacji, stawiając w tematach na uczucia, choć to kompozycja jest dla niego najważniejsza. Swoim muzykom daje natomiast pole do popisu i wyrażania siebie przy wspólnie wykonywanych utworach. Od lat jest liderem monachijskiej wytwórni ECM, której nakładem ukazały się m.in. takie albumy, jak „Balladyna” (1975), która uczyniła ze Stańko gwiazdę europejskiego jazzu, „Soul of Things” (2001), „Dark Eyes” (2009), z którego muzyka została wykorzystana przez twórców amerykańskiego serialu „Homeland”, czy „Wisława” (2012) – dedykowany polskiej noblistce Wisławie Szymborskiej, z którą Stańko miał zaszczyt współpracować. Był także autorem muzyki do wielu – nie tylko polskich – filmów, choćby jak „Trąd”, „Dziura w ziemi”, „Pożegnanie z Marią”, „Skaza”, „Reich” czy „Egzekutor”. W swojej dyskografii ma również dwa albumy nagrane z wybitnym polskim kompozytorem i pianistą jazzowym – Krzysztofem Komedą. Nagradzany wieloma międzynarodowymi wyróżnieniami, m.in. European Jazz Prize: nagrodą Francuskiej Akademii Jazzu: honorową nagrodą krytyków muzycznych – ‘Preis der deutschen Schallplattenkritik’; Złotym Fryderykiem; Paszportem Polityki; wysokimi odznaczeniami państwowymi: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Jeden z utworów Stańko „Suspended Night/Variation VIII” znalazł się w płytowej antologii kompendium jazzu, stworzony przez największy na świecie kompleks edukacyjno-badawczy, amerykański Instytut Smithsona. Wśród ponad 100 zebranych utworów, zaledwie garstka z nich należy do europejskich muzyków, a sama idea tej publikacji to prezentacja największych legend i innowatorów w historii jazzu.
Kolejnym wyróżnieniem dla jazzmana może być to, że słucha go Harry Bosch, znany ze swojego doskonałego gustu muzycznego detektyw z powieści jednego z najbardziej popularnych pisarzy kryminałów, Michaela Connelly’ego. W powieści „Dziewięć smoków” Harry Bosch ścigając przestępców, jak zwykle słucha w samochodzie muzyki. „Dziś wypełnił go muzyką swojego najnowszego odkrycia. Tomasz Stańko był polskim trębaczem, który brzmiał jak duch Milesa Davisa. Jego trąbka grała ostro, a zarazem rzewnie. To była świetna muzyka do prowadzenia inwigilacji. Pozwalała Boschowi zachować czujność. (…) O szesnastej Bosch włączył płytę „Soul of Things” i uznał, że nawet Miles musiałby uznać geniusz Tomasza Stańki”.
Najnowszy album artysty „December Avenue” zbiera same dobre recenzje, a reakcja brytyjskiej publiczności nie pozostawała inna: „Czasem zdarza się, że już od pierwszego dźwięku wiesz, że to, co za chwilę usłyszysz będzie dobre. W tym przypadku mamy do czynienia z czymś bardzo dobrym. Pianista David Virelles rozpoczyna utwór „Cloud” ostrym, nieco nieoczywistym akordem, by po chwili trzydźwiękowym arpeggio przejść w bardziej konsonansowe brzmienia; na tym tle rozbrzmiewa temat grany przez Tomasza Stańkę. Wolne tempo i znaczne przerwy pomiędzy poszczególnymi dźwiękami to zabieg znany z innych ballad Stańki - muzyka balansująca pomiędzy trwaniem, a niebytem. W ten sposób muzycy budują stan delikatnego napięcia, który utrzymuje się przez cały album „December Avenue”. Podczas solówek i tematów ich gra jest czujna i pozbawiona przypadkowości [...] Koncept to dość zaskakujący - New York Quartet, który prowadzony jest przez Polaka, a wraz z nim grają tam: Kubańczyk, mieszkaniec Wysp Dziewiczych oraz Amerykanin z Detroit. Cóż, taki właśnie jest Nowy Jork, prawdopodobnie najbardziej kosmopolityczne miasto w USA i światowa stolica jazzu, w której swoje miejsce znajdują muzycy ze wszystkich zakątków Ziemi. Zresztą po co sprzeczać się o nazwy, kiedy mamy do czynienia z tak doskonałą muzyką, jak na „December Avenue”.
Brian Marley, London Jazz News
(PP)
