Miejsca naznaczone przez wielką historię i wielkich ludzi, miejsca kultowe, oswojone i obce, przestrzenie realne i symboliczne. Miejsca mityczne, które wszyscy znamy, i miejsca niecodzienne ze względu na swoje przeznaczenie. Z pewnością będziemy ich doświadczać inaczej, bo po raz pierwszy jako widzowie, uczestnicy teatralnego zdarzenia. Miejsca te dzięki twórcom teatralnym objawią potencjał performatywny i sceniczny Staną się przestrzeniami spotkania. Festiwal Genius Loci to przedsięwzięcie, w ramach którego teatr wychodzi poza swe mury, poszukuje nowych przestrzeni i nowych odbiorców. Można by odwrócić Kantorowskie zdanie “Do teatru nie wchodzi się bezkarnie”, by wyrazić przeczucie, że teatr też nie wchodzi do nieteatralnych miejsc bez ryzyka. Co wydarzy się w zderzeniu teatr-miejsce, jakie obrazy, historie objawią się na nowo lub może po raz pierwszy? Instalacja Jakuba Skrzywanka “Live the city//Leave the city” na placu Szczepańskim w Krakowie wciągnie nas do multimedialnego teatru miejskiego; Krzysztof Garbaczewski opowie o ostatnim rycerzu i pierwszym obywatelu w krajach słowiańskich: Tadeuszu Kościuszce, historię chorób toczących Kraków i ich związków ze sztuką w niecodziennych wnętrzach Instytutu Patomorfologii pokaże Katarzyna Kalwat. W podziemia cerkwi przy Szpitalnej zabierze nas młoda reżyserka Anna Popiel, żeby opowiedzieć o dwoistej naturze człowieka i twórcy – Jerzego Nowosielskiego; oczami pijanych angielskich turystów na barce Nimfa na Wiśle spróbuje na nas spojrzeć Piotr Ratajczak. W lustrze “Rejsu”, kultowego filmu z końca lat 60. zobaczymy siebie dzisiaj dzięki inscenizacji Bartosza Szydłowskiego, który na słynną Dużą Scenę Teatru im. J. Słowackiego zaprosił amatorów, a Tomasz Cymerman przewrotnie zapyta, czy Kossakowski myśliwy na koniu z naturą w tle mógłby być kobietą.
Zupełnie wyjątkowo zapowiadają się także wydarzenia poza Krakowem – w Jaskini Maszyckiej o tajemniczej zbrodni sprzed 18 tysięcy lat opowie Marcin Wierzchowski; o to, dlaczego doszło do rzezi polsko-polskiej w czasie rabacji galicyjskiej zapyta w Miasteczku Galicyjskim w Nowym Sączu Jakub Roszkowski, a bohatersko-zbrodniczą mitologię Józefa Kurasia “Ognia” zbada Wojtek Klemm w plenerowym spektaklu w Zakopanem.
W czasie Festiwalu Genius Loci teatr stanie się medium dla “ducha miejsca”; miejsca, w które wkracza. To duże wyzwanie i wezwanie do dialogu społecznego, do redefinicji wielu krakowskich i małopolskich stereotypów, samoocen, tożsamościowych mitów, zbiorowych snów, fantasmagorii i funkcjonujących w obiegowej świadomości opiniotwórczych tendencji. Zapraszamy do wybrania się w podróż po szlakach wytyczonych na realnej i symbolicznej mapie Krakowa i Małopolski. Niech prowadzi nas genius loci!
Festiwal, którego sceną staje się miasto, a nawet cały region odpowiada jednemu z głównych założeń programowych Teatru w Krakowie im. J. Słowackiego. Bo obowiązkiem ludzi teatru, obowiązkiem instytucji kultury jest tworzenie nowych punktów odniesienia, poszukiwanie widza i spotkanie z nim nawet tam, gdzie wcale się tego nie spodziewa. Infekowanie przestrzeni publicznej akcjami artystycznymi tworzy nowe konteksty i zaskakujące sytuacje. Kiedy przewidywalna dotychczas rzeczywistość przecina się nagle z fantazją i wyobraźnią artysty, to już samo to zderzenie prowokuje do myślenia. Gdy miejscu nadaje się nowe niż dotychczas znaczenie to pojawia się natychmiast uwaga i pogłębiona relacja. Myślę również, że ta wyprawa po Krakowie i Małopolsce sprowokuje refleksje dotyczącą naszej lokalnej tożsamości. Poza funkcją edukacyjną, odkrywaniem historii, których nikt nie zna lub nie pamięta, pokażemy skomplikowaną sieć znaczeń, bogactwo społeczno- historycznych zawiłości, które na pewno sprowokują pytania, co to znaczy mieszkać tutaj, kim jesteśmy, co określa i co może wzbogacać naszą małopolską tożsamość – podsumowuje i zachęca do udziału Bartosz Szydłowski, kurator programu artystycznego w Teatrze im. J. Słowackiego i pomysłodawca festiwalu.
W rozsadzaniu tkanki miasta pomaga inicjatorom Stanisław Wyspiański, rok 2017 jest poświęcony jego pamięci, a Festiwal Genius Loci ze swoim wyjściem poza mury teatru,
z zadawaniem pytań o to, gdzie i w jaki sposób szukać lokalnej tożsamości podąża za myślą tego wszechstronnego i odważnego artysty.
Genius Loci to powrót do festiwalowej idei, która narodziła się w roku 2001. Pomysłodawcą był Bartosz Szydłowski, a realizatorem prowadzone z Małgorzatą Szydłowską niezależne Stowarzyszenie Teatralne Łaźnia. To był festiwal z ambicją „wietrzenia Krakowa”, prezentujący nowe idee, liderów, spektakle, miejsca kultury, które pojawiały się z całej Polski, by rozruszać dość zatęchłe wówczas krakowskie samozadowolenie.
Tegoroczny festiwal wychodzi z innego założenia, tutaj Miasto staje się Teatrem i przestrzenią doświadczeń wspólnotowych. Producentem większości przedstawień jest Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego, który trochę a rebours do swojej tradycyjnej roli – teatru - pomnika, teatru ze wspaniałym budynkiem, zaprasza widzów na rozpoczęcie nowego sezonu w plenery miejskie i regionalne, a jedyne przedstawienie grane wewnątrz to “Rejs”, który dekonstruuje tę “koturnową” przestrzeń.
Organizatorem Festiwalu Genius Loci jest Teatr w Krakowie im. J. Słowackiego we współpracy z Teatrem Łaźnia Nowa oraz instytucjami: Muzeum Archeologicznym w Krakowie, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Muzeum Tatrzańskim im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, Teatrem im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem i Małopolskim Instytutem Kultury.
Mecenasami festiwalu są: Województwo Małopolskie, Prezydent Miasta Krakowa oraz Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura-Interwencje 2017”.
Dziękuję organizatorom Festiwalu Genius Loci za zaangażowanie i pomysłowość włożoną w jego przygotowanie. Twórcom i realizatorom spektakli życzę dobrego przyjęcia zarówno przez widzów, jak i znawców sztuk teatralnych, a wszystkim uczestnikom – niezapomnianych wrażeń – zachęca Jacek Krupa, marszałek Województwa Małopolskiego.
Bilety na przedstawienia festiwalowe są w wyjątkowo atrakcyjnej cenie 10 zł (przedsprzedaż), do Jaskini Maszyckiej organizatorzy zapewniają bezpłatny dojazd.
PRAPREMIERY TEATRALNE I WYDARZENIA
Kraków
LIVE THE CITY // LEAVE THE CITY
Pierwsza część wydarzenia pt. LEAVE THE CITY odbędzie się 10 września 2017 w godzinach 12- 22:00, natomiast druga, pt. LIVE THE CITY - 22 września 2017 – od 12:00, finał wieczorem. W międzyczasie rzeźba i przestrzeń instalacji będzie otwarta dla zwiedzających.
LIVE THE CITY // LEAVE THE CITY to rodzaj multimedialnego teatru miejskiego korzystającego z narzędzi teatru ulicznego, performansu i interaktywnej instalacji, oparty na założeniu, że to ludzie- mieszkańcy są genius loci danego miejsca. Przestrzeń instalacji będzie przestrzenią spotkania twórcy Jakuba Skrzywanka z mieszkańcami Krakowa, którzy są zaproszeni do współtworzenia rzeźby-instalacji oraz nowej opowieści o mieście.
LEAVE THE CITY – część 1 – PERFORMANS/INSTALACJA
W trakcie 10 godzin każdy przechodzień może zadzwonić do drzwi i odwiedzić Jakuba Skrzywan-ka w jego mieszkaniu na placu Szczepańskim. Performer będzie uruchamiał opowieść o czasie spędzonym w Krakowie zachęcając gości do dzielenia się swoimi historiami, które będą nagrywane. Odwiedzający będą proszeni o pozostawienie czegoś po sobie - prywatnej drobnostki w pustym słoiku, która jak list w butelce stanie się kawałkiem pamięci, anonimowej opowieści, służącej do zbudowania zbiorowej rzeźby mieszkańców Krakowa.
LIVE THE CITY – część 2 – SPEKTAKL/KONCERT
Spektakl będzie kontynuacją i podsumowaniem performansu LEAVE THE CITY. Performer Jakub Skrzywanek powróci, by na bazie pozostawionych przez mieszkańców przedmiotów - artefaktów i ich historii opowiedzieć nową współczesną legendę Krakowa. Opowieść ta nie będzie falsyfikatem i fantazją. Będzie to opowieść prawdziwa, bazująca na tym, czym mieszkańcy podzielą się z performerem podczas pierwszego spotkania; spisana przez twórców i przetworzona na muzykę przez Kamila Tuszyńskiego. Po spektaklu w przestrzeni instalacji odbędzie się set didżejski w wykonaniu muzyka.
Reżyseria, wykonanie: Jakub Skrzywanek
Dramaturgia: Mateusz Atman
Koncepcja przestrzeni instalacji: Marcin Chlanda
Muzyka i opracowanie audio: Kamil Tuszyński
Kraków
NARODOWE CZYTANIE “REJSU”
pokaz 10, 16, 17 IX godz. 19:00
miejsce: Duża Scena Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie
reżyseria: Bartosz Szydłowski [na podstawie scenariusza i filmu “Rejs” Marka Piwowskiego]
Rejs to kultowy film. Jest czymś więcej niż sentymentalnym powrotem do czasów PRL-u. To statek pijany Polaków. To pijana w swoim ogłupieniu i zapętleniu Polska. To leczenie śmiechem z nas samych. To dwie energie i dwa porządki, od lat siłujące się ze sobą. Bartosz Szydłowski adaptację tego filmu ujął w ramy narodowego czytania scenariusza. Wysokie miesza się
z niskim, zawodowe z amatorskim, głupie z przenikliwym, a przaśne z poetyckim. W kraju wszechpanujących Mamoniów i Sidorowskich, w tak pięknych okolicznościach przyrody… i niepowtarzalnej – powstaje spektakl, który wyciąga rękę do publiczności, obnażając równocześnie absurdy „dobrze zmieniającej” się Polski.
Miejscem inscenizacji jest Duża Scena Teatru im. J. Słowackiego - kwintesencja mieszczańskości i “narodowości”. Złocenia, stiuki, pluszowe fotele, Kurtyna Siemiradzkiego oraz wielki żyrandol prowokują, do tego, aby zaburzyć ten przykurzony perfekcjonizm. Dzieje się to dzięki energii amatorów, którzy wprowadzają teatralne życie bliższe anarchii niż skonwencjonalizowanej formie.
Scenariusz i reżyseria: Bartosz Szydłowski
Współpraca dramaturgiczna: Bartłomiej Harat
Choreografia: Dominika Knapik
Asystent reżysera: Mateusz Janicki
Warsztaty, przygotowanie amatorów : Steen Haakon Hansen
Stylizacja kostiumów: Elżbieta Wójtowicz-Gularowska
Multimedia: Dawid Kozłowski, Przemysław Fik, Grzegorz Kaliszuk
Laudacja: prof. Piotr Augustyniak
Obsada:
Bożena Adamek, Marta Konarska, Tomasz Wysocki oraz Maria Bareła, Anna Bensel, Barbara Dziedzic, Anna Fisun, Jadwiga Jamińska, Marta Jamróz, Stefania Koncewicz, Hanna Napora, Ewa Nowakowska-Włodek, Ewa Skolias, Izabela Szalewska, Włodzimierz Bareła, Grzegorz Baran, Stanisław Dziedzic, Michał Kadula, Jacek Olak, Robert Osajca, Krzysztof Piła, Krzysztof Salawa, Zbigniew Szpara, Grzegorz Wójtowicz
Kraków
LANDSZAFT. LEKCJA ANATOMII
pokazy: 11, 12 IX godz. 19:00
miejsce: Zakład Patomorfologii Klinicznej i Doświadczalnej, ul. Grzegórzecka 16
reżyseria: Katarzyna Kalwat
Choroba jest nieodłącznym elementem tożsamości Krakowa i istotną częścią mitologii tego miasta. Historia młodopolskich artystów to historia przypadków medycznych: od Wyspiańskiego przez Przybyszewskiego po Solską. Współczesny Kraków, spowity smogiem, kontynuuje te tradycje.
Choroba jest pojęciem ambiwalentnym. W powszechnym odbiorze jest czymś wstydliwym i wypieranym. A co jeśli potraktować ją jako nieodzowną część egzystencji? Drugą stronę monety, jednakowo ważną? Nocną stronę życia? Napęd do artystycznej twórczości? Synonim wrażliwości? Maskę pozwalającą funkcjonować na wyjątkowych prawach i czuć się lepszym niż zdrowi mieszczanie?
Reżyserka Katarzyna Kalwat z zespołem chce dokonać anatomicznej sekcji Krakowa i jego mitologii. Sięgając do historii krakowskiej medycyny, badając przypadki chorób z przeszłości miasta i odwołując się do literackich obrazów rozmaitych dolegliwości, próbuje dotrzeć do ukrytych stron ludzkiej egzystencji i zdemitologizować chorobę jako kreację. Przestrzenią spektaklu będzie teatr anatomiczny Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, w którym od ponad stu lat studenci medycyny i lekarze badają chore ciała. Twórcy spektaklu zabiorą publiczność do miejsc na co dzień niedostępnych dla postronnych obserwatorów. Do źródeł choroby zwanej Krakowem.
Tekst: Weronika Murek
Reżyseria: Katarzyna Kalwat
Współpraca dramaturgiczna: Anna Róża Burzyńska
Scenografia i kostiumy: Anna Tomczyńska
Kompozytor – Wojtek Blecharz
Multimedia: Ewa Łuczak
Obsada: Iwona Budner, Sandra Korzeniak, Karol Kubasiewicz, Bartosz Ostrowski, Błażej Peszek
Kraków
SIMONA, GDZIE JESTEŚ?
Pokazy 13, 14 IX godz. 19:00
miejsce: Teatr Łaźnia Nowa
reżyseria: Tomasz Cymerman
Simona Kossak - córka Jerzego Kossaka, trzeciego w kolejności narodzin przedstawiciela krakowskiego rodu malarzy – batalistów. Miała być „czwartym Kossakiem” i kontynuować rodzinne tradycje. Jednak sam fakt, że urodziła się dziewczynką, sprawił, że nie spełniła pokładanych w niej nadziei i oczekiwań. Simona przez całe życie starała się iść swoją własną drogą. Poświęciła trzydzieści pięć lat swojego życia Puszczy Białowieskiej, w sercu której zamieszkała, by w końcu bezkompromisowo bronić tego unikatowego na skalę światową lasu przed dewastacją.
Spektakl „Simona, gdzie jesteś?” to próba wniknięcia w świat, w którym Simona się wychowała, od którego uciekła, i do tego, jaki na nowo postanowiła sobie urządzić. Posługując się jej biografią twórcy pragną zadać pytanie, czym jest polski konserwatyzm I przywiązanie do tradycji. Dlaczego Simona Kossak wyjechała z Krakowa, by nigdy tu nie powrócić? Dlaczego lepiej komunikowała się ze zwierzętami niż z ludźmi? Czym właściwie jest kossakowski obraz mężczyzny na koniu z naturą w tle?
Próby rozpoczęły się w Kossakówce, rodzinnej willi Kossaków ale ze względu na poszerzenie prac remontowych spektakl odbędzie się w Teatrze Łaźnia Nowa.
Tekst i reżyseria: Tomasz Cymerman
Scenografia: Karolina Mazur
Kostiumy i video: Kornelia Dzikowska
Muzyka: Michał Dymny i Piotr Żyła
Światła: Karolina Mazur
Obsada: Lidia Bogaczówna, Agata Grobel, Elżbieta Karkoszka, Marta Waldera
Zakopane
W OGIEŃ!
pokazy: 15, 16 IX godz. 19:00
miejsce: Zakopane, parking przy Rondzie Solidarności, ul. Nowotarska 27
reżyseria: Wojciech Klemm
Punktem wyjścia do badań jest biografia Józefa Kurasia „Ognia”: bohatera, mordercy, przestępcy, partyzanta i Janosika, a także mit Podhala oraz tekst Mateusza Pakuły.
W inscenizacji twórcy zmagają się z podstawowymi pytaniami dzisiejszej Polski: Czy zawsze trzeba patrzeć w przeszłość? Kogo trzeba czcić i za co? Czy jesteśmy w stanie pozbyć się ciężaru historii i zerwać z siebie tę koszulę Dejaniry, jaką jest polityka historyczna dzisiaj?
Pięcioro aktorów jako chór polskich duchów zawieszonych w purgatorium – przystanku autobusowym pod billboardem. Zamiast Hadesu – zakopiańska szosa. Charona nie ma. Czy może już przepłynął…? Jak u Kafki postaci czekają na otwarcie wrót sprawiedliwości. I jak u
Dantego spalają się swoją historią. Pięciu Kurasi. Pięć duchów. Albo też pięciu autochtonów dziwnego plemienia, które istnieje na tych ziemiach już od ponad 30000 lat. Kuraś biegnie w góry. Dalej i dalej – płonąć, pełen zemsty. Kim jest ten człowiek? I za co niby mamy go czcić?
Tekst: Mateusz Pakuła
Reżyseria: Wojciech Klemm
Scenografia: Anna Maria Karczmarska
Muzyka: Dominik Strycharski
Obsada: Karolina Kazoń, Natalia Strzelecka, Mateusz Janicki, Marcin Kalisz, Wojciech Skibiński
Kraków
INWAZJA
pokazy: 16,17 IX o godz. 19:00
miejsce: statek Nimfa na Wiśle
reżyseria: Piotr Ratajczak
Grupa przyjaciół spod Liverpoolu chce w wyjątkowy sposób uczcić wieczór kawalerski Terry’ego. Ma być alkohol, dziewczyny i upojna zabawa do białego rana – wszystko na statku płynącym po Wiśle. Do pewnego momentu plan jest realizowany wzorowo, ale jesteśmy w Polsce, w Krakowie; nagle znad Plant, Błoń, albo nie wiadomo skąd nadciąga mgła. Statek płynie dalej, ale dumni synowie Albionu nie takich atrakcji się spodziewali…
„Inwazja” jest przedstawieniem, które tylko w pewnym stopniu traktuje o Anglikach. Stają się oni bowiem pretekstem, lustrem przyłożonym do nas samych. Przeglądamy się w nich i wyciągamy mniej lub bardziej odkrywcze wnioski, z którymi jak zwykle możemy coś zrobić, albo równie dobrze je zignorować. To ostatnie może nie być jednak takie łatwe, ponieważ twórcy w lekki, ale niezwykły sposób łączą teatr z rzeczywistością. Akcja naprawdę dzieje się na statku, statek naprawdę płynie po Wiśle, na brzegu naprawdę dzieją się różne dziwne i niewytłumaczalne rzeczy, widzowie naprawdę są w samym środku wieczoru kawalerskiego, mogą napić się wódki z przyszłym panem młodym, mogą odśpiewać hymn angielski, mogą zatańczyć i zaśpiewać… Jeśli tylko chcą.
Tekst: Piotr Rowicki
Reżyseria: Piotr Ratajczak
Scenografia i kostiumy: Matylda Kotlińska
Ruch sceniczny: Arkadiusz Buszko
DJ: Grzegorz Trestka
Dramaturg, asystent, research: Maria Marcinkiewicz -Górna
Obsada: Anna Sandowicz, Katarzyna Zawiślak-Dolny, Tomasz Augustynowicz, Antoni Milancej, Krzysztof Piątkowski, Radomir Rospondek, Rafał Szumera.
Kraków
SERCE ODWAŻNYCH
Pokazy : 17 IX , godz. 10:00-18:00
Miejsce: Kopiec Kościuszki
Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
Kiedy wielki Afro-Amerykański nauczyciel i krzesiciel praw człowieka Booker T. Washington odwiedził Kraków w 1910 roku, wyjątkowym punktem swojej wizyty uczynił Wawel i grób wielkiego białego bohatera o trudnym dla niego do wypowiedzenia imieniu – Tadeusz Andrzej Bonawentura Kościuszko.
“I knew from my school history what Kosciuszko had done for America in its early struggle for independence,” Washington napisał później. “I did not know, however, until my attention was called to it in Krakow, what Kosciuszko had done for the freedom and education of my own people. . . . When I visited the tomb of Kosciuszko, I placed a rose on it in the name of my race.”
Niech nas nie zwiedzie łagoda woń tej róży, gdyż w swoich poglądach na rasę, i w jakże wielu innych, Tadeusz (Thaddeus po angielsku) Kościuszko (1746-1811) wyprzedzał swoją epokę. Wojownik o wolność na dwóch kontynentach, który nie obawiał się piętnować niewolnictwa pełniąc najwyższe funkcje jako główny inżynier raczkującej Armii Kontynentalnej. W swej rodzinnej Polsce, powodowany patriotyzmem znosił wyzysk klasy uprzywilejowanej nad chłopami, Żydami oraz drobnym mieszczaństwem, wywalczając dla większości z nich prawa obywatelskie. Jak pisał Jules Michelet, francuski historyk, “ostatni rycerz i pierwszy obywatel w krajach słowiańskich, który w pełni pojął znaczenie słów braterstwo i równość”.
Scenariusz: Zbigniew Bzymek
Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
Muzyka: Jan Duszyński
Kostiumy: Sławomir Blaszewski
Producent VR: Wojciech Markowski
Kraków
SZKOŁA UTOPII
Pokazy 18, 19 IX, godz. 16:00-20:00
Miejsce: Dom Utopii, Teatr Łaźnia Nowa
Autorzy: Marek Chlanda, Marcin Chlanda
Czym jest idea szkoły? Czym jest szkoła jako konkretna przestrzeń z poszczególnymi salami- klasami? Jak to jest powracać do siebie z etapu szkolnego – okresu bycia uczniem?
Projekt Marka i Marcina Chlandów - ojca i syna – dwójki plastyków, autorów istalacji, perfomance’ów. To efekt międzypokoleniowego zderzenia dwóch odmiennych twórczych wyobraźni, wrażliwości i sposobów pracy. To pełen autoironii i dowcipu plastycznie przetworzony organizm przestrzenny wciąż rozwijający się w czasie, bowiem finał projektu nastąpi dopiero w grudniu.
Piętro opuszczonego skrzydła budynku byłej szkoły elektrycznej w Nowej Hucie staje się miejscem rocznej artystycznej rezydencji. Przestrzenią bycia, myślenia, wspominania; przestrzenią działania. W opuszczonych przez uczniów i nauczycieli salach powstaje autorska fantazja na temat szkoły oparta na relacji twórców z zastanym miejscem, jego historią, materialnością oraz własnymi wspomnieniami z czasów szkolnych. Będziemy zaproszeni do odbycia podróży przez szkolne klasy i zarazem pracownie artysty; do udziału w lekcjach utopii.
Kraków
NOWOSIELSKI. BYT/NIE/SUBTELNY
Miejsce: podziemia cerkwi przy ulicy Szpitalnej
Pokazy 20, 21 IX, godz. 20:00
Reżyseria: Anna Popiel
Młoda reżyserka, i zarazem autorka tekstu, zaprasza nas do podziemi prawosławnej cerkwi na spotkanie z Jerzym Nowosielskim - wybitnym malarzem, a zarazem prawosławnym myślicielem, którego poglądy niejednokrotnie ocierały się o herezję. Autorkę interesuje Nowosielski jako fenomenalny artysta widzący i czujący więcej niż inni, a także jako człowiek boleśnie świadomy swoich słabości. Poglądy Nowosielskiego, z czasem coraz bardziej pesymistyczne, ukazują kondycję człowieka zaskakująco bliską teatrowi absurdu – jako więźnia w celi śmierci z napisem „życie”, jako byt od urodzenia skazany na cierpienie i ból. Jedynym ratunkiem jest wiara oraz sztuka - domena „bytów subtelnych”, która jest w stanie rozproszyć mrok ludzkiej duszy i tchnąć w nią nadzieję.
Tekst i reżyseria: Anna Popiel (WRD PWST)
Obsada: Kajetan Wolniewicz
Nowy Sącz
RABACJA
pokazy: 21, 22 IX godz. 18:00
miejsce: Miasteczko Galicyjskie
reżyseria: Jakub Roszkowski
W całym kraju wrze. Nie da się już stać z boku i tylko patrzeć. Przemoc psychiczna zmienia się w przemoc fizyczną. W dążeniu do wolności, do suwerenności nikt nie uznaje kompromisów. Podziały społeczne są tak ogromne, że nie sposób ich już w pokojowy sposób zasypać. Już nie. Skumulowana po wszystkich stronach frustracja, nienawiść i agresja muszą w końcu wybuchnąć. Finałem musi być rozlew krwi. Wojna domowa. Rzeź.
Jak to się stało? Co do tego doprowadziło? I czy można było to jakkolwiek zatrzymać?
Jest luty 1846 roku. Szlachta organizuje powstanie. Austriacy organizują obronę. Chłopi ostrzą kosy. Za chwilę rozpocznie się rabacja…
Tekst i reżyseria: Jakub Roszkowski,
Scenografia i kostiumy: Mirek Kaczmarek
Muzyka: Stefan Wesołowski
Asystent reżysera: Sławomir Rokita
Obsada: Agnieszka Judycka, Agnieszka Kościelniak, Grzegorz Łukawski, Tomasz Międzik, Sławomir Rokita, Jerzy Światłoń, Tadeusz Zięba oraz muzycy ludowi
Ojcowski Park Narodowy
OJCOWIE
pokazy: 23, 24 IX godz. 18:30
miejsce: Jaskinia Maszycka
reżyseria: Marcin Wierzchowski
Na początku lat 80-tych XIX wieku krakowski archeolog, Godfryd Ossowski, dokopywał się prawdy o przeszłości tych ziem m.in. w Jaskini Maszyckiej. I przebił się przez 16 tysięcy lat, do epoki lodowcowej, kiedy to jaskinię zamieszkiwali polujący na nosorożce, bizony i antylopy przedstawiciele kultury magdaleńskiej – tej samej, która wymalowała jaskinie w Lascaux czy Altamirze. Czy możemy z dumą powiedzieć, że byli to nasi przodkowie? Że wywodzimy się od tych, którzy wśród mamutów tworzyli przypuszczalnie pierwsze szkoły artystyczne w historii? Których wymalowane na ścianach jaskiń zwierzęta – 30 tysięcy lat przed wynalezieniem animacji! – poruszały się w świetle migocącego ognia? Pozostały po nich tyleż piękne, co tajemnicze przedmioty. Oraz ich szczątki. Szczątki noszące ślady przemocy. Szczątki noszące ślady ludzkich zębów. Detektywi twierdzą, że miejsce zbrodni mówi. Czy dasz się zabrać na miejsce zbrodni? Żeby posłuchać, co mówi. Co mówi o Twojej przeszłości. I czy ma coś do powiedzenia nam: gatunkowi u progu klimatycznego przesilenia, nam – społeczeństwu schizofrenicznie rozdartemu?
Scenariusz i reżyseria: Marcin Wierzchowski
Scenariusz i dramaturgia: Daniel Sołtysiński
Kostiumy i elementy scenograficzne: Agnieszka Kochańczyk
Muzyka: Urszula Chrzanowska
Projekt obiektów animacyjnych: Olga Ryl-Krystianowska
Obsada: Bożena Adamek, Pola Błasik, Dorota Godzic, Ewelina Przybyła, Jakub Klimaszewski, Rafał Pietrzak
