Ekspresyjny zapis emocji płynących ze sceny podczas prób i spektakli Teatru Cricot 2 oraz głębokie rozumienie teatralnych wizji Tadeusza Kantora to synteza prezentowanej w Cricotece wystawy Maurizia Buscarina. Na ekspozycji można obejrzeć 198 czarno-białych fotografii – wybór z archiwum Buscarina, które liczy 12000 kadrów z prób i spektakli Kantora. Hołdujący tradycyjnym metodom wykonywania i wywoływania zdjęć artysta wszystkie odbitki przygotował osobiście w swoim atelier w Poscante pod Bergamo. Zdjęcia Buscarina nie tylko w wyjątkowy sposób pozwalają poznać twórczość Kantora, ale też przyjrzeć się fotografii teatralnej, która jawi się jako gatunek osobny.
Maurizio Buscarino należy do grona nielicznych fotografów, na których obecność podczas prób i spektakli Teatru Cricot 2 pozwalał Tadeusz Kantor. Buscarino znalazł się także w wąskiej grupie profesjonalistów, których artysta osobiście prosił o zrobienie zdjęć, darząc ich pracę szczególnym uznaniem. Najlepszym tego dowodem może być zaproszenie Buscarina do dokumentowania prób spektaklu Wielopole, Wielopole, które odbywały się we Florencji. Sam Buscarino o początkach współpracy z Kantorem mówi: „Pamiętam, że jak zwykle zapytałem o pozwolenie na robienie zdjęć i dostałem je naprędce w korytarzu przy garderobach, gdzie kręciły się na czarno ubrane osoby, starsze w większości, przygotowujące się pospiesznie i nieprzywiązujące wagi do mojego pytania. Pamiętam stopnie niedużej widowni i wiele wolnych jeszcze miejsc naprzeciw przestrzeni scenicznej, umieszczonej w lewym rogu w głębi sali i oddzielonej od publiczności sznurem, jak w muzeach. Usiadłem na ziemi, metr od sceny, żeby fotografować twarze aktorów, a ten sznur przecinał mi widok”.
Maurizio Buscarino – jeden z najbardziej uznanych włoskich fotografów związanych ze światem teatru europejskiego, amerykańskiego i orientalnego. Dokumentował sztukę Tadeusza Kantora, Jerzego Grotowskiego, Eimuntasa Nekrošiusa, Odin Teatret, japońskiego teatru bunraku czy spektakli tworzonych przez więźniów. Archiwum zdjęć Buscarina odzwierciedla imponujące dokonania teatru drugiej połowy XX wieku, a wraz z tekstami artysty stanowi mocny wyraz jego wizji świata. W 1973 roku Buscarino przypadkiem obejrzał inscenizację Odin Teatret Min Fars Hus – zafascynowały go wychodzące z cienia zjawy, osoby, aktorzy na scenie. Zaczął wtedy fotografować spektakle i tworzyć okazałe archiwum teatru współczesnego. W 1978 roku poznał twórczość Tadeusza Kantora i od tej pory towarzyszył reżyserowi przy jego ostatnich realizacjach scenicznych. Podobny sposób pojmowania sztuki sprawił, że dokumentowanie Cricot 2 stało się główną częścią działalności fotograficznej Maurizia Buscarina.
Zapraszamy serdecznie do udziału w wydarzeniu oraz zapoznania się z bogatym programem towarzyszącym wystawie na naszym profilu FB.
Partnerzy wystawy: Muzeum Fotografii w Krakowie, Instytut Włoski w Krakowie.
Patroni medialni: RMF Classic, Miesięcznik Kraków, Świat Obrazu, TVP3 Kraków, Miesięcznik Teatr
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
