Kogo nie urzeka świat starej wiedeńskiej operetki…
Tym bardziej, że już jej prawie nie widujemy na scenach…
Świat łatwych do zapamiętania melodyjnych arii, duetów, wielogłosowych partii chóru…
Świat pięknych kostiumów, biżuterii, kolorowych świateł…
Świat tańca, czaru, mirażu i humoru…
Świat nie do końca prawdziwy, właściwie całkiem nieprawdziwy, po prostu sztuczny…
Sztuczny a jednak zachwycający swoją sztucznością, błyskotliwą banalnością, z którą podświadomie kochamy…
W którym tkwimy po uszy…
Który jest naszym światem… (?)
Szekspir powiedział, że świat jest teatrem…
Gombrowicz stwierdził, że jest operetką…
I opisał kawałek dziejów świata w tej formie…
W formie „idiotycznie boskiej” operetki z całą, czasem ponuro-serio, konsekwencją…
Z konsekwencją użytego w niej żartu, dowcipu referowanego przez charaktery typowe dla gatunku, rozmiękczone, ufryzowane, wyłuzdane, ale i groźne, złowieszcze….
Z boską nagością w finale…
Wyzwanie dla teatru nie lada – pomaga mu w tym muzyka Tomasza Kisewettera użyta przez Kazimierza Dejmka w jego konsekwentnie „operetkowym” przedstawieniu z roku 1975.
Reżyseria, scenografia i opracowanie tekstu:
MIKOŁAJ GRABOWSKI
Obsada:
Iwona Bielska
Krystian Biłko
Magdalena Boczarska
Marcin Kalisz
Tomasz Karolak
Andrzej Konopka
Jakub Przebindowski
Wojciech Sikora
Agnieszka Skrzypczak
Andrzej Wichrowski / Mikołaj Grabowski
Krzysztof Wieszczek
Kostiumy:
JOANNA WRÓBEL - BIŁKO
Realizacja światła, projekcje:
MICHAŁ GRABOWSKI
Producent:
Tomasz Karolak, Wojciech Michałowski, FOW
Spektakle repertuarowe w Teatrze IMKA:
6, 24, 25, 26, 27 kwietnia 2014, godz.19
